صائب تبریزی:در چراغ دیدهٔ من آب روغن می‌شود بخت چون باشد چراغ از آب روشن می‌شود
❈۱❈
در چراغ دیدهٔ من آب روغن می‌شود
بخت چون باشد چراغ از آب روشن می‌شود
در تجرد رشته واری از تعلق سهل نیست
سوزنی در راه عیسی سد آهن می‌شود
❈۲❈
می‌توانم رفت سویش در لباس گردباد
گر غبار دل چنین پیراهن تن می‌شود
دشمن آیینه‌بینش بود خط غبار
از غبار خط او چون چشم روشن می‌شود؟
❈۳❈
خونبهای لاله نتوان خواست از باد سحر
خون عاشق کی و بال طرف دامن می‌شود؟
صائب از فریاد بلبل شد پریشان خاطرم
این سزای آن که از گلخن به گلشن می‌شود
کامنت ها