صائب تبریزی:بر ز نخدان تو هرکس که نگاه اندازد گر بود خضر، دل خویش به چاه اندازد
❈۱❈
بر ز نخدان تو هرکس که نگاه اندازد
گر بود خضر، دل خویش به چاه اندازد
گرد بر دامن دریای کرم ننشیند
ابر اگر سایه رحمت به گیاه اندازد
❈۲❈
عقده مشکل ما را به نسیمی دریاب
تا به کی آه به اشک، اشک به آه اندازد؟
در گذر از سر نظاره آن قد بلند
کاین تماشا ز سر چرخ کلاه اندازد
❈۳❈
دور باش مژه از هر دو طرف استاده است
زهره کیست بر آن چشم نگاه اندازد؟
شکوه در دل گره و جرأت گفتارم نیست
مگر این سلسله را اشک به راه اندازد
❈۴❈
صائب از درد تغافل دل اگر خون گردد
به ازان است کسی رو به نگاه اندازد
کامنت ها