صائب تبریزی:به دیده آب اگر از آفتاب می‌گردد دل از نظاره روی تو آب می‌گردد
❈۱❈
به دیده آب اگر از آفتاب می‌گردد
دل از نظاره روی تو آب می‌گردد
میی که چشم تو زان کاسه‌کاسه می‌نوشد
به یک پیاله سر آفتاب می‌گردد
❈۲❈
تو چون به جلوه درآیی، ز شرمساری سرو
ز طوق فاخته پا در رکاب می‌گردد
به غیر بوسه، که از سرگذشتگان دیگر
حریف آن لب حاضرجواب می‌گردد؟
❈۳❈
برآورند به رویش در بهشت به گل
میان ما و تو هرکس حجاب می‌گردد
ز خط نشد دل سخت تو مهربان، ورنه
به چشم آینه زین دود آب می‌گردد
❈۴❈
مشو ز صبح بناگوش نوخطان غافل
که هر دعا که کنی مستجاب می‌گردد
سپند غیرت من پای می‌کند قایم
در آتشی که سمندر کباب می‌گردد
❈۵❈
مرا به آب رسد خانه شکیب و قرار
ز درد دیده هرکس پرآب می‌گردد
فریب نعمت الوان چرا خورم صائب؟
مرا که خون به جگر مشک ناب می‌گردد
کامنت ها