صائب تبریزی:سخنوران که درین بوستان نوا سازند کباب یکدگر از شعله های آوازند
❈۱❈
سخنوران که درین بوستان نوا سازند
کباب یکدگر از شعله های آوازند
مبین به چشم حقارت شکسته بالان را
که در گرفتن عبرت هزار شهبازند
❈۲❈
چگونه کاسه پرزهر مرگ را نوشند
جماعتی که بدآموز نعمت ونازند
شوندکامروا چون دعای دامن شب
جماعتی که مشکین خطان نظربازند
❈۳❈
هلاک کنج لب وگوشه های آن چشمم
که دلپذیر تر از گوشه های شیرازند
ز رفتگان ره دشوار مرگ شد آسان
گذشتگان پل این سیل خانه پردازند
❈۴❈
نمی رسند به معراج گفتگو صائب
جماعتی که به دعوی بلند پروازند
کامنت ها