صائب تبریزی:پوشیده یار اگر نه می ناب می‌خورد این رنگ لاله‌گون ز کجا آب می‌خورد
❈۱❈
پوشیده یار اگر نه می ناب می‌خورد
این رنگ لاله‌گون ز کجا آب می‌خورد
چون تشنه‌ای که آب خورد در میان خواب
خونم چو آب چشم تو در خواب می‌خورد
❈۲❈
موی میانش از نگه گرم عاشقان
از زلف مشکبار فزون تاب می‌خورد
پهلوی هرکه کرد قناعت به خاک نرم
نیش از سمور و قاقُم و سنجاب می‌خورد
❈۳❈
این رشته زود خرج گره می‌شود تمام
از عشق اگر چنین رگ جان تاب می‌خورد
از کوزه سفال نخورده است آب سرد
از جام زر کسی که می ناب می‌خورد
❈۴❈
هر قطره آب در جگرش می‌شود گهر
هرکس شمرده همچو صدف آب می‌خورد
غافل که می‌خورد دل خود را ز سادگی
از رشته آنچه گوهر سیراب می‌خورد
❈۵❈
دل ایمن از گزند سر زلف یار نیست
چون ماهیی که طعمه ز قلاب می‌خورد
در نور کی رسد ید بیضا به نخل طور
پروانه خون خویش به مهتاب می‌خورد
❈۶❈
صائب چو لاله هرکه بود کاسه سرنگون
بی‌دردسر مدام می ناب می‌خورد
کامنت ها