صائب تبریزی:روی ترا به آتش دل‌ها برشته‌اند لعل ترا به خون جگرها سرشته‌اند
❈۱❈
روی ترا به آتش دل‌ها برشته‌اند
لعل ترا به خون جگرها سرشته‌اند
ای شاخ گل ببال که در مزرع وجود
چون خال دل‌فریب تو تخمی نَکِشته‌اند
❈۲❈
ظاهر نمی‌شود که چه مضمون دلکش است
هرچند خط سبز ترا خوش نوشته‌اند
دل را به آب دیده خونبار تازه دار
کاین دانه را به زحمت بسیار کِشته‌اند
❈۳❈
از کجروی عنان نگه را کشیده دار
کاین تار را به دقت بسیار رشته‌اند
اوراق چرخ زیر وزبر گشته سال‌ها
تا نسخه وجود تو بیرون نوشته‌اند
❈۴❈
نان تو چون فطیر بماند در این تنور
با دست خود خمیر تو در هم سرشته‌اند
از دودش آفتاب قیامت زبانه‌ای است
در آتشی که دانه ما را برشته‌اند
❈۵❈
جمعی که سایه بر سر افتادگان کنند
در سایه حمایت بال فرشته‌اند
ایمن مشو که نیست مگر بهر امتحان
صائب اگر عنان تو از دست هِشته‌اند
کامنت ها