صائب تبریزی:از خط نگاه پردگی دیده می شود مژگان شوخ، سبزه خوابیده می شود
❈۱❈
از خط نگاه پردگی دیده می شود
مژگان شوخ، سبزه خوابیده می شود
نتوان به پای سعی به کنه جهان رسید
در خویش هر که گشت جهان دیده می شود
❈۲❈
تا راست می کنی نفس خود، بساط عمر
چون گردباد چیده وبرچیده می شود
در پله کسی که نبیند به چشم کم
سنگ سفال، گوهر سنجیده می شود
❈۳❈
چشم بدست لازم آرایش جهان
طاوس خرج مردم نادیده می شود
هر کس شود ز سنگ ملامت حریربیز
چون سرمه روشنایی هر دیده می شود
❈۴❈
صائب جهان خاک مقام قرار نیست
منشین برآن بساط که برچیده می شود
کامنت ها