صائب تبریزی:هر رهروی دچار به منزل نمی‌شود این راه قطع بی‌کشش دل نمی‌شود
❈۱❈
هر رهروی دچار به منزل نمی‌شود
این راه قطع بی‌کشش دل نمی‌شود
زنجیر موج مانع شور محیط نیست
مجنون ما به سلسله عاقل نمی‌شود
❈۲❈
گلگونه خجالت روح است روز حشر
خونی که زیب دامن قاتل نمی‌شود
نتوان به ماه نو گره آسمان گشود
ناخن حریف آبله دل نمی‌شود
❈۳❈
در عشق شو چو سرو و صنوبر تمام دل
کاین کار دلخوری است، به یک دل نمی‌شود
حاصل شد از لب شکرین تو کام مور
کام دل من است که حاصل نمی‌شود
❈۴❈
ابر تنک نهان نکند آفتاب را
لیلی نهان به پرده محمل نمی‌شود
یک ساعت است جلوه عاشق درین جهان
پروانه بال خاطر محفل نمی‌شود
❈۵❈
چندان که می‌رود به مقامی نمی‌رسد
آواره‌ای که همسفر دل نمی‌شود
از باد نخوت است که خاکش به فرق باد
با بحر هر حباب که واصل نمی‌شود
❈۶❈
عارف ز موج حادثه بر هم نمی‌خورد
از شور بحر، آب گهر گل نمی‌شود
دستی که از دو کون نشویند همچو موج
در گردن محیط حمایل نمی‌شود
❈۷❈
خال سفیدی از نظر دوربین ما
بی‌سرمه سیاهی منزل نمی‌شود
چون قبله‌گاه حاجت عالم همین درست
صائب چرا گدای در دل نمی‌شود
کامنت ها