گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

صائب تبریزی:ربوده خواب مرا حسن بی مثال دگر گران چو خواب به چشمم بودخیال دگر

❈۱❈
ربوده خواب مرا حسن بی مثال دگر گران چو خواب به چشمم بودخیال دگر
زخشم وناز فزون می شود محبت من که هر جلال بود عشق را جمال دگر
❈۲❈
گذشتن از سیر تقصیرمن به روی گشاد به انفعال من افزود انفعال دگر
زضعف قوت نقل مکان نمانده مرا چگونه نقل زحالی کنم به حال دگر
❈۳❈
نمی شود زگهر چشم شور چشمان سیر که هست هرکف دریا کف سئوال دگر
اگر دهم ز نفس جان به خلق چون عیسی نفس مکش که خموشی بود کمال دگر
❈۴❈
به چشم اگر پرکاهی زخرمن دونان نهم ،شود پی پرواز چشم بال دگر
گدازلقمه محال است سیرچشم شود که می شود لب نانش لب سئوال دگر
❈۵❈
زیان نکرد سلیمان زدلنوازی مور به حسن سلطنت خود فزود خال دگر
مسازروترش از خوردن غضب صائب که درجهان نبود لقمه هلال دگر

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۴۶۹۷

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

بِنسینا persia۱۵۰۰@yahoo.com
2015-01-10T17:15:33
تا اینجای صائب رو که خوندم اشتباهات بیشمار نوشتاری موجود بود که جای تعجب داره و دیگه منو مُجاب کرد که فقط بخونم و اشتباهات نوشتاری رو گوشزد نکنم. نمونه بارزش واژه حلال که به کرات هلال نوشته شده!
فرّخ
2014-09-19T01:42:53
در مصراع اول بیت سوم، "سر" بجای "سیر":گذشتن از سر تقصیر من به روی گشاددر مصراع آخر، "حلال" بجای "هلال":که در جهان نبود لقمه حلال دگر