صائب تبریزی:از جا نمی روم چو سپند از نوای خویش آتش زنم به محفل و باشم به جای خویش
❈۱❈
از جا نمی روم چو سپند از نوای خویش
آتش زنم به محفل و باشم به جای خویش
زان مطرب بلندنوا در ترانه ام
چون نی نمی زنم نفسی بر هوای خویش
❈۲❈
زان ساقی خودم که نیابم درین جهان
مردی سزای باده مردآزمای خویش
چون نیست هیچ کس که به فریاد من رسد
خود رقص می کنم چو سپند از نوای خویش
❈۳❈
صائب من آن بلند نوایم که می زنم
دربرگریز جوش بهار از نوای خویش
کامنت ها