صائب تبریزی:بس که محکم کرده در سستی بنا کاشانه‌ام جلوه مهتاب سیلاب است در ویرانه‌ام
❈۱❈
بس که محکم کرده در سستی بنا کاشانه‌ام
جلوه مهتاب سیلاب است در ویرانه‌ام
صبر من از خارخار شوق پا بر جا نماند
ریشه از دندان موران داشت دایم دانه‌ام
❈۲❈
آن سیه‌روزم خود که در ایام عمر خود ندید
نور را در خواب چشم روزن کاشانه‌ام
تا شنیدم کز ندیمان حریم خواب اوست
از ته دل تا قیامت دشمن افسانه‌ام
❈۳❈
من کجا و طالع برگرد سر گشتن کجا
شمع چون گل می‌کند گل می‌کند پروانه‌ام
نیست امید برومندی ازین طالع مرا
هم مگر زنگار روزی سبز سازد دانه‌ام
کامنت ها