صائب تبریزی:گر در اقلیم رضا کاشانه‌ای می‌داشتم در بهشت نقد اینجا خانه‌ای می‌داشتم
❈۱❈
گر در اقلیم رضا کاشانه‌ای می‌داشتم
در بهشت نقد اینجا خانه‌ای می‌داشتم
کرد تنهایی به من این خاکدان را دل‌نشین
می‌شدم آواره گر همخانه‌ای می‌داشتم
❈۲❈
می‌کشیدم قامت همچون خدنگش را به بر
چون کمان من هم اگر سر خانه‌ای می‌داشتم
بی‌سرانجامی مرا دارد مسلمان اینچنین
می‌شدم کافر اگر بتخانه‌ای می‌داشتم
❈۳❈
باعث آزادی چندین دبستان طفل شد
کاش من هم طالع دیوانه‌ای می‌داشتم
نامه اعمال را زین بیش می‌کردم سیاه
گر امید گریهٔ مستانه‌ای می‌داشتم
❈۴❈
گرد ویرانی نمی‌گردید از جایی بلند
در خور سیلاب اگر ویرانه‌ای می‌داشتم
از نزول غم نمی‌شد خانه یک دل خراب
گر به قدر درد و غم کاشانه‌ای می‌داشتم
❈۵❈
آنچه از خون جگر در کاسه من کرد چرخ
جمع اگر می‌ساختم میخانه‌ای می‌داشتم
می‌توانستم گره صائب به بال برق زد
گربه کشت خود امید دانه‌ای می‌داشتم
کامنت ها