گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

صائب تبریزی:چند خود را زخیال تو به خواب اندازم ؟ چند از تشنه لبی سنگ در آب اندازم؟

❈۱❈
چند خود را زخیال تو به خواب اندازم ؟ چند از تشنه لبی سنگ در آب اندازم؟
در نهانخانه محوست عبادتگاهم نیستم موج که سجاده بر آب اندازم
❈۲❈
لاله ای نیست صباحت که مرا گرم کند چه بر این آتش افسرده کباب اندازم؟
چند در پرده توان مشق نظر بازی کرد؟ طرح نظاره به آن روی نقاب اندازم
❈۳❈
من که بر چشم خود از نور شرر می لرزم به چه جرأت ز جمال تو نقاب اندازم؟
منت آب خضر سوخت مرا، نزدیک است که نفس سوخته خود را به سراب اندازم
❈۴❈
تلخیی نیست که بر خود نتوان شیرین کرد به که مهر لب او را به شراب اندازم
چند در شعر کنم عمر گرامی را صرف؟ چند ازین گوهر نایاب در آب اندازم
❈۵❈
به که کوتاه کنم زلف سخن را صائب رگ جان را چه ضرورست به تاب اندازم؟

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۵۶۳۴

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها