صائب تبریزی:جلوه برقی است نور آفتاب زندگی گردش چشمی است دوران حباب زندگی

باسلام و عرض ادب محضر استادان فرهیخته و گرامی آزرده ام نمــوده ســراپـای زنــــدگــــی گویی غبار غم نشسته به سیمای زندگی بیـزارم از زمانـه و  از  چــرخ ِ روزگار تلخ است کام دل ، ز تمنای زنــدگـــی ای کاش صدق بود و صفا بود و راستی تا شـوکـران نبـود به مینای زنـــدگـــی یاران ! چه خوب خنجرت ازپشت می زنند سیم و  زر و  دلار شـده معنـای زنـــدگــی ای کاش مهرو همدلی و عشق و دوستی بـودی مـُــدام رونـق ِ آوای  زنــــدگــــی کاش: آیینه ی صداقت دلها نمی شکست تا شور و شوق بـــود ســرا پای زنـدگـی دلهاسیاه گشته (عبودی) تو را چه شد؟ نشناختـــی هنــوز ، الفبای زنـــدگـــی !   با احترام،دیوان ابوتراب عبودی،چاپ دوم