صائب تبریزی:در عمارت زندگانی چند باطل می‌کنی؟ رفته‌ای از کار تا سامان منزل می‌کنی
❈۱❈
در عمارت زندگانی چند باطل می‌کنی؟
رفته‌ای از کار تا سامان منزل می‌کنی
عاقبت این خانه‌ها ماتم‌سرایی می‌شود
زعفران گر جای برگ کاه در گل می‌کنی
❈۲❈
دادخواهی می‌شود فردای محشر پیش حق
هر نفس کز زندگانی صرف باطل می‌کنی
نیست از صید تو غافل یک نفس صیاد مرگ
گرچه خود را از اجل دانسته غافل می‌کنی
❈۳❈
در بهار حشر خواهد از زمین سر برزدن
از بد و از نیک هر تخمی که در گل می‌کنی
می‌کشی دست نوازش سال‌ها بر دوش خویش
پاره نانی اگر در کار سایل می‌کنی
❈۴❈
عارفان در انجمن خلوت کنند از خلق و تو
خلوت خود را ز فکر پوچ محفل می‌کنی
راه‌پیمایان دو منزل را یکی سازند و تو
تا به منزل می‌رسی ده جایْ منزل می‌کنی
❈۵❈
پشت بر ساحل بود دریانوردان را و تو
همچو خار و خس تلاش قرب ساحل می‌کنی
می‌شود اسباب حسرت وقت رفتن زین جهان
هرچه غیر از درد و داغ عشق حاصل می‌کنی
❈۶❈
با تو سنگین‌پای، چون رهبر تواند ساختن؟
سیل را از بس گران‌جانی تو کاهل می‌کنی
عاشق سیم و زری چندان که خون خویش را
بر امید خون‌بها در کار قاتل می‌کنی!
❈۷❈
تا نگردیده است گرد کاروان غایب ز چشم
پای نِهْ در راهْ صائب چند دل‌دل می‌کنی؟
کامنت ها