سایه:بنشینیم و بیندیشیم ! این همه با هم بیگانه
❈۱❈
بنشینیم و بیندیشیم !
این همه با هم بیگانه
این همه دوری و بیزاری
به کجا آیا خواهیم رسید آخر ؟
❈۲❈
و چه خواهد آمد بر سر ِ ما با این دل های پراکنده ؟
جنگلی بودیم
شاخه در شاخه همه آغوش
ریشه در ریشه همه پیوند
❈۳❈
وینک ، انبوه ِ درختانی تنهاییم
مهربانی ، به دل ِ بسته ی ما ،مرغی ست
کز قفس در نگشادیمش
و به عذری که فضایی نیست
❈۴❈
وندرین باغ ِ خزان خورده
جز سموم ِ ستم آورده هوایی نیست
ره ِ پرواز ندادیمش
هستی ِ ما که چو آیینه
❈۵❈
تنگ بر سینه فشردیمش از وحشت ِ سنگ انداز
نه صفا و نه تماشا به چه کار آمد ؟
دشمنی دل ها را با کین خوگر کرد
دست ها با دشنه همدستان گشتند
❈۶❈
و زمین از بدخواهی به ستوه آمد
ای دریغا که دگر دشمن رفت از یاد
وینک از سینه ی دوست
خون فرو می ریزد !
❈۷❈
دوست کاندر بر ِ وی گریه ی انباشته را نتوانی سر داد
چه توان گفتمش ؟
بیگانه ست
و سرایی که به چشم انداز ِ پنجره اش
❈۸❈
نیست درختی که بر او مرغی
به فغان ِ تو دهد پاسخ
زندان است
من به عهدی که بدی مقبول
❈۹❈
و توانایی دانایی ست
با تو از خوبی می گویم
از تو دانایی می جویم
خوب ِ من ! دانایی را بنشان بر تخت
❈۱۰❈
و توانایی را حلقه به گوشش کن !
من به عهدی که وفاداری
داستانی ست ملال آور
و ابلهی نیست دگر افسوس !
❈۱۱❈
داشتن جنگ ِ برادرها را باور
آشتی را
به امیدی که خرد فرمان خواهد راند
می کنم تلقین
❈۱۲❈
وندر این فتنه ی بی تدبیر
با چه دلشوره و بیمی نگرانم من
این همه با هم بیگانه
این همه دوری و بیزاری
❈۱۳❈
به کجا آیا خواهیم رسید آخر ؟
و چه خواهد آمد بر سر ِ ما با این دل ِ های پراکنده ؟
بنشینیم و بیندیشیم !
کامنت ها