سایه:می پرد نیل ِ شب از خاکستر ِ سرد ِ سحر وز نهفت ِ این مه آلود ِعبوس
❈۱❈
می پرد نیل ِ شب از خاکستر ِ سرد ِ سحر
وز نهفت ِ این مه آلود ِعبوس
می تراود صبح ِ رنگ آور
واپسین فریاد ِ مرغ ِ حق
❈۲❈
می چکد با لخته های خون
روی خاکستر
وز هراس ِ روز ِ دیگرگون
می تپد چون چشمه ی سیماب
❈۳❈
چشم ِ هر اختر
روی هر دیوار
ایستاده سایه ای چون وحشت ِ کابوس
کور و کین گستر
❈۴❈
وز صدای پای هر عابر
در سکوت ِ پر هراس ِ خویش می لرزند
سایه های شوم ِ خوف آور ...
در همین هنگام
❈۵❈
از سپهر ِ نیلی زرتار
می تراود صبح ِ آذرگون
زیر ِ پای ِ مرد ِ چکمه پوش
چوبه های دار می روید
❈۶❈
می شکوفد خون
کامنت ها