سایه:در زیر ِ سایه روشن ِ مهتاب ِ خوابناک در دامن ِ سکوت ِ شبی خسته و خموش
❈۱❈
در زیر ِ سایه روشن ِ مهتاب ِ خوابناک
در دامن ِ سکوت ِ شبی خسته و خموش
آهسته گام می گذرد شاعری به راه
مست و رمیده هوش
❈۲❈
می ایستد مقابل ِ دیواری آشنا
آنجا که آید از دل ِ هر ذره بوی یار ...
در تنگنای سینه دل ِ خسته می تپد
مشتاق و بی قرار
❈۳❈
از پشت ِ شیشه می نگرد ماه ِ شب نورد
آنجا بر آن نگار که خوابیده مست ِ ناز
در پیشگاه ِ این همه زیبایی و جمال
مه می برد نماز
❈۴❈
دنبال ِ ماهتاب خیال ِ گشاده بال
آهسته می رود به درون ِ اتاق ِ او
من مانده همچنان پس ِ دیوار محو و مست
از اشتیاق ِ او
❈۵❈
مه خیره گشته بر وی و آن مایه ی امید
شیرین به خواب رفته در آن خوابگاه ِ ناز
وان زلف ِ تابدار ِ پریشان و بی قرار
از باد ِ عشقباز
❈۶❈
در بستر آرمیده چو نیلوفری بر آب
پاشیده ماهتاب بر او سوده های سیم
لغزد پرند بر تن ِ او همچو برگ ِگل
از جنبش ِ نسیم
❈۷❈
افتاده سایه روشن ِ مهتاب ِ سیم رنگ
نرم و سپید چو پر و بال ِ فرشتگان
بر آن دو گوی ِ عاج که برجسته تابناک
از زیر ِ پرنیان
❈۸❈
آن سیمگونه ساق که با بوسه ی نسیم
لغزیده همچو برگ ِ گل از چین ِ دامنش
وان سایه های زلف که پیچیده مست ِ ناز
بر گرد ِ گردنش
❈۹❈
آن زلف ِ تاب خورده به پیشانی ِ سپید
چون سایه ی امید در آیینه ی خیال
وان چهر ِ شرمناک که تابیده همچو ماه
در هاله ی ملال .
❈۱۰❈
آن سایه های در هم ِ مژگان که زیر ِ چشم
غمگین به خواب رفته همآغوش ِ راز ِ خویش
وان چشم آرمیده ی رویا فریب ِ او
در خواب ِ ناز ِ خویش
❈۱۱❈
من مانده بی قرار و خیال ِ رمیده هوش
مست ِ هوس گرفته از آن ماه بوس ها
تا آن زمان که آورد از صبح آگهی
بانگ ِ خروس ها
❈۱۲❈
بر می دمد سپیده و دلداده شاعری
از گردش ِ شبانه ی خود خسته می رود
دنبال ِ او پریده و بی رنگ سایه ای
آهسته می رود ...
کامنت ها