سایه:پرده افتاد صحنه خاموش
❈۱❈
پرده افتاد
صحنه خاموش
آسمان و زمین مانده مدهوش
نقش ها ، رنگ ها چون مه و دود
❈۲❈
رفته بر باد
مانده در پرده ی گوش
رقص ِ خاموش ِ فریاد
پرده افتاد
❈۳❈
صحنه خاموش
وز شگفتی ِ این رنگ و نیرنگ
خنده یخ بسته بر لب
گریه خشکیده در چشم
❈۴❈
پرده افتاد
صحنه خاموش
وان نمایش
که همچون فریبنده خوابی شگفت
❈۵❈
دل از من همکی برد ، پایان گرفت
و من
که بازیگر ِ مات ِ این صحنه بودمن
- چو مرد ِ فسون گشته ی خواب بند
❈۶❈
که چشم از شکست ِ فسون بر گشاید -
به جای تماشاگران یافتم خویشتن را
شگفتا ! که را بخت ِ آن داده اند
که چون من
❈۷❈
تماشاگر ِ بازی ِ خویش باشد ؟
وز این گونه چون من
تراشد
فریب ِ دل ِ خویشتن را
❈۸❈
که آخر رگ ِ جان خراشد ؟ ...
بلی پرده افتاد و پایان گرفت
فسونکاری ِ این شب ِ بی درنگ
و من در شگفت :
❈۹❈
که چون کودکان
بخندم بر این خواب ِ افسانه رنگ ؟
و یا در نهفت ِ دل ِ تنگ ِ خویش
بگریم بر اندوه ِ این سرگذشت ؟
کامنت ها