سایه:در نهفت ِ پرده ی شب دختر ِ خورشید
❈۱❈
در نهفت ِ پرده ی شب
دختر ِ خورشید
نرم می بافد
دامن ِ رقاصه ی صبح ِ طلایی را
❈۲❈
وز نهانگاه ِ سیاه ِ خویش
می سراید مرغ ِ مرگ اندیش :
- " چهره پرداز ِ سحر مرده ست !
چشمه ی خورشید افسرده ست ! "
❈۳❈
می دواند در رگ ِ شب
خون ِ سرد ِ این فریب ِ شوم
وز نهفت ِ پرده ی شب
دختر ِ خورشید
❈۴❈
همچنان آهسته می بافد
دامن ِ رقاصه ی صبح ِ طلایی را
کامنت ها