سایه:ما از نژاد آتش بویدم همزاد آفتاب بلند اما
❈۱❈
ما از نژاد آتش بویدم
همزاد آفتاب بلند اما
با سرنوشت تیره خاکستر
عمری میان کوره بیداد سوختیم
❈۲❈
او چون شراره رفت
من با شکیب خاکستر ماندم
کیوان ستاره شد
تا برفراز این شب غمناک
❈۳❈
امید روشنی را
با ما نگاه دارد
کیوان ستاره شد
تا شب گرفتگان
❈۴❈
راه سپید را بشناسند
کیوان ستاره شد
که بگوید
آتش
❈۵❈
آنگاه آتش است
کز اندرون خویش بسوزد
وین شام تیره را بفروزد
من در تمام این شب یلدا
❈۶❈
دست امید خسته خود را
دردستهای روشن او می گذاشتم
من در تمام این شب یلدا
ایمان آفتابی خود را
❈۷❈
از پرتو ستاره او گرم داشتم
کیوان ستاره بود
با نور زندگانی می کرد
با نور درگذشت
❈۸❈
او در میان مردمک چشم ما نشست
تا ایم ودیعه را
روزی به صبحدم بسپاریم
کامنت ها