سلمان ساوجی:نگارینا به صحرا رو، که بستان حله می‌پوشد به شادی ارغوان با گل شراب لعل می‌نوشد

ظاهرا تفاوت خیلی کمی با این شعر خاقانی دارد:خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲/نگارینا به صحرا رو که صحرا حله می‌پوشدز شادی ارغوان با گل شراب وصل می‌نوشدبه گل بلبل همی گوید که نرگس می‌کند شوخیمگر نرگس نمی‌داند که خون لاله می‌جوشدچه پندم می‌دهد سوسن که گرد عشق کمتر گردمگر سوسن نمی‌داند که عاشق پند ننیوشدنثار باغ را گردون به دامن در همی پیچدگل اندر لکهٔ زمرد ز حجله رخ همی پوشدمرو زنهار در بستان که گر خاری به نادانیسرانگشت تو بخراشد دلم در سینه بخروشدنگارا گر چنین زیبا میان باغ بخرامیکلاهت لاله برگیرد قبایت سرو درپوشدوگر باد صبا در باغ بوی زلف تو یابدبه دل مهرت خرد حالی به صد جان باز نفروشدخصومت خیزد و آزار و آنگه مردمان گویندکه آن بی‌عقل را بینید چون با باد می‌کوشداهل قلم نظر دهند

با سلام از نظر بنده بیت مرو زنهار در بستان که گر خاری به نادانی سر انگشت تو بخراشد دلم در سینه بخروشد تضمین از شعر خاقانی هست