گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سلمان ساوجی:مانده یک ذره از آن دل که هوای تو گزید لله الحمد که آن ذره به خورشید رسید

❈۱❈
مانده یک ذره از آن دل که هوای تو گزید لله الحمد که آن ذره به خورشید رسید
این همان ذره خاکی هوادار شماست که به جان، روز ازل، مهر شما می‌ورزید
❈۲❈
وین همان بلبل خوش گوست که در باغ وصال سالها بر گل رخسار شما می‌نالید
روز رخسار تو شد در شب زلفت پیدا صبحدم فاتحه‌ای خواند و بران روی دمید
❈۳❈
پای من در سر کوی تو نیاورد مرا که مرا رغبت موی تو به زنجیر کشید
آن سیه روی کدام است که روی از تو بتافت مگر آنکس که چو زلفت تو سرش می‌گرید
❈۴❈
سر ما راه سر کوی تو خواهد پیمود لب ما خاک کف پای تو خواهد بوسید
گر بخواهند بریدن سر ما، چون زلفت ما دگر یک سر مو از تو نخواهیم برید
❈۵❈
باز توفیق عنان بر طرف سلمان تافت چون رکاب آمد و رخ بر کف پایت مالید

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۲۲۰

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

mareshtani
2009-11-15T21:18:39
mesraje dowome beide dowom(mehreshomara)mesraje beide shashom(ruj asto betaft)2---پاسخ: با تشکر، در مورد اول «می‌ورزید» گذاشتیم، مورد دوم مطابق نظر شما تصحیح شد.
مسعود رستگاری
2019-01-02T15:45:28
مصرع دوم بیت ششم به این صورت صحیح است:مگر آنکس که چو زلف تو سرش می‌گردید