گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سلمان ساوجی:جان نیاید در نشاط، الا که بر بوی حبیب تا گل رنگین نبالد، خوش ننالد عندلیب

❈۱❈
جان نیاید در نشاط، الا که بر بوی حبیب تا گل رنگین نبالد، خوش ننالد عندلیب
عود خشکم؛ آتش جانسوز می‌باید، مرا تا ز طیب جان، دماغ حاضران گردد، ز طیب
❈۲❈
دولت بوسیدن پایش ندارد، هر کسی این سعادت نیست، الا در سر زلف حبیب
چشم دار آخر دمی، با ما، که بادا گوش دار ایزد از چشم بدانت، اول از چشم رقیب
❈۳❈
خیز و بر ما عرضه کن ایمان، از آن عارض که باز در میان آورد زلفت، رسم ز ناز و صلیب
بی‌تو جان، در تن بجایی بس غریب افتاده است جن من دانی به تنها چون بود حال غریب؟
❈۴❈
دست بیماران گرفتن، بر طبیبان واجب است من ز پا افتاده‌ام، دستم نمی‌گیرد طبیب
گفتمش هرگز نشد کامیم، حاصل، زان دهن از وصالت نیست گویی، هیچ سلمان را نصیب

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۲۹

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

محمد
2012-08-09T15:08:46
قافیه بیت دوم رطیب است نه ز طیببه نظرم این اشکال نرم افزار ocr هستشرطیب و عود خشک در این بیت متضاد هستند و به معنا نزدیک تره
مهرنوش
2014-06-15T06:01:51
بیت ششم، مصرع دوم: جن-> جان
مهرنوش
2014-06-15T06:03:33
بیت پنجم مصرع دوم : ز ناز -> زُنار
سام
2020-05-17T08:40:16
جان نیاید در نشاط الا که بر بوی حبیبتا گل رنگین نیابد خوش ننالد عندلیبعود خوشگم آتش جان سوز میباید مراتا زطیب جان دماغ حاضران گردد رطیب........خیز ‌بر‌ ما عرضه کن ایمان از آن عارض که بازدر میان آورد زلفت رسم زنار و صلیببی تو جان در تن بجائی بس غریب افتاده استجان من دانی به تنها چون بود حال غریب...گفت کامت بر نیاید تا نیاید جان بلبخوش برای جان که آمد وعده جانان قریب(از قلم افتاده بود)... در مصراع دوم از بیت اول ‘نیابد’ صحیح است. در مصراع دوم از بیت دوم ‘ رطیب’در مصراع اول از بیت پنجم ‘خیز بر ما عرضه کن’(واو بعد از خیز اضافه است) در همین بیت از مصراع دوم ‘ زنار ‘ صحیح است.بیت ششم در ابتدای مصراع دوم ‘ جان’.بیت :گفت کامت بر نیاید.... هم به کلی از قلم افتاده بود.من کامل بیت ها را درج کردم تا عزیزان برای تطبیق سره از ناسره دچار زحمت نشوند.و لذت خواندن از بین نرود.ماخذ: دیوان سلمان از انتشارات صفی علیشاه با مقدمه دکتر تقی تفضّلی و اهتمام منصور مشفق