گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

شما اینجا هستید :

سنایی:ای رخ تو بهار و گلشن من همچو جانست عشق در تن من

❈۱❈
ای رخ تو بهار و گلشن من همچو جانست عشق در تن من
راست چون زلف تو بود تاریک بی رخ تو جهان روشن من
❈۲❈
همچو خورشید و ماه در تابد عشق تو هر شبی ز روزن من
دست تو طوق گردن دگری غم عشق تو طوق گردن من
❈۳❈
ماه را راه گم شود بر چرخ هر شبی از خروش و شیون من
گر تو یک ره جمال بنمایی برزند بابهشت برزن من
❈۴❈
خاک پایت برم چو سرمه به کار گر چه دادی به باد خرمن من
رنجه کن پای خویش و کوته کن دست جور و بلا ز دامن من
❈۵❈
رادمری کنی به در نبری بنهی بار خلق بر تن من
چون درآیی ز در توام به زمان بردمد لاله‌زار و سوسن من
❈۶❈
تا سنایی ترا همی گوید ای رخ تو بهار و گلشن من

فایل صوتی دیوان اشعار شمارهٔ ۳۱۸

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

کپل ادبی
2022-01-26T09:37:38.4136587
سلام بر همه دوستان میشه بفرمایید در بیت 4 چه واژه ای مجاز هست؟
رضا از کرمان
2022-01-26T10:39:36.8760683
سلام   پیرو حاشیه دوست عزیز کپل ادبی گرامی بنظر دوستان مصرع دوم از بیت چهارم از نظر وزن اشکال ندارد چون در خوانش، شعر  اصطلاحاً  دچار سکته میگردد شاید هم بنده نمیتونم درست بخوانم در صورت راهنمایی بر من منت گذاشتید.  شاد وخرم باشید. 
حمیدرضا
2022-01-26T13:07:15.8743157
با سپاس، واژهٔ «غم» از ابتدای مصرع جا افتاده بود.