سنایی:ای یوسف ایام ز عشق تو سنایی مانندهٔ یعقوب شد از درد جدایی
❈۱❈
ای یوسف ایام ز عشق تو سنایی
مانندهٔ یعقوب شد از درد جدایی
تا چند به سوی دل عشاق چو خورشید
هر روز به رنگ دگر از پرده برآیی
❈۲❈
گاهی رخ تو سجده برد مشتی دون را
گه باز کند زلف تو دعوی خدایی
با خوی تو در کوی تو از دیده روانیست
کس را بگذشتن ز سر حد گدایی
❈۳❈
در وصل تو با خوی تو از روی خرد نیست
جان را ز خم زلف تو امید رهایی
بس بلعجب آسایی و وین بلعجبی بس
کاندر همه تن کس بنداند که کجایی
❈۴❈
بس نادره کرداری وین نادره‌ای بس
کان همه‌ای و همه جویان که کرایی
از ما چه شوی پنهان کاندر ره توحید
ما جمله توایم ای پسر خوب و تو مایی
❈۵❈
آنجا که تویی من نتوانم که نباشم
وینجا که منم مانده تو دانم که نیایی
کامنت ها