سنایی:این نه زلفست آنکه او بر عارض رخشان نهاد صورت جوریست کو بر عدل نوشروان نهاد

گفت مستم خوانی و بر وعده من دل نهی؟ساده دل مردا! که دل بر وعده مستان نهاد! و غزل شیخ شیراز: آن نه زلف است و بناگوش، که روزاست و شب است وآن نه بالای صنوبر، که درخت رطب استو جامی که میگوید:در شعر سه تن پیمبرانند قولی است که جملگی برآنندفردوسی و انوری و سعدیهر چند که لا نبی بعدی و من البته با جامی هم رای نیستم.

گویند جامی دوبیتی چارپاره‌گونی سروده که:در شعر سه تن پیمبرانندهر چند که لا نبی بعدیاوصاف و قصیده و غزل رافردوسی و انوری و سعدیبداهه ام به پاسخش آمد که:دلا حافظ بوَد مانند ایزد که گاه خلق چامه باده میزدبفرمودا غزل را کُن و فی الحالبشد دیوان حافظ وحی سرمدنبی را نبوَد الا هو چو حافظکه تا دنیاست شعرش روح بخشدکه چون مایی گدای خاک کویشسرود اینچون بداهه، خوب یا بد

درودمصراع آخر یک هجا بلند کسر داره گفت مستم خوانی و بر وعدهٔ من دل نهیساده دل مردا که ✅ بر وعدهٔ مستان نهادقطعا هم واژه (دل) بوده و از قلم افتادهساده دل مردا که دل بر وعده مستان نهاد

با حمید موافقم. سعدی استاد مسلم سخن پارسی است و بالا تر از او نبوده و نخواهد بود.

هر چند شاعرانی چون مولانا و فردوسی و حافظ ستارگان درخشان آسمان ادب فارسی هستند؛ سعدی بدر کامل این اسمان است.درست است که حافظ در غزل و مولانا در مثنوی و غزل و فردوسی در مثنوی سرایی سرآمد همگانند ولی سعدی هم نثری در اوج دارد و هم نظمی جانانهآیا می شود برترین غزلسرایان را گفت و از سعدی نام نبرد؟!می شود برترین قصیده سرایان را گفت وسعدی نباشد؟!می شود برترین مثنوی سرایان را گفت و بوستان نباشد؟!می شود از رباعی گفت و سعدی را چشم پوشید؟!می شود در ذروه نثر فارسی کتابی غیر از گلستان قرار داد؟!مثل این است که در کلاسی دانش آموزانی هر کدام در درسی خاص رتبه اول باشند و در دیگر دروس هیچ ندانند ولی دانش آموزی در همه دروس در رتبه های برتر باشد.سعدی تمام و کمال ادبیات استجامع است و مانع

خب خدارو شکر نظر هیچکدوم مون هیچ اهمیتی نداره ، جناب جامی گفتن پس همینه که هست.فقط فردوسی و انوری و سعدی

دل از مصراع آخر افتاده: ساده دل مردا که دل بر وعدهء مستان نهادلطفا اصلاح شود.