شاهدی:هر سر که بوی سنبل تو در دماغ داشت از مشک و از شمامه عنبر فراغ داشت
❈۱❈
هر سر که بوی سنبل تو در دماغ داشت
از مشک و از شمامه عنبر فراغ داشت
در تن نماند یک سر مو بی نشان تو
هر جا که دیدمش ز خدنگ تو داغ داشت
❈۲❈
هر چند بود لاله جگر خون ز درد عشق
لیکن به یاد لعل تو بر کف نفاغ داشت
دوشینه شمع روشنی خود به باد داد
کز روی یار مجلس رندان چراغ داشت
❈۳❈
گر شاهدی به باغ نشد زین عجب مدار
کو با خیال حسن تو بس باغ و راغ داشت
فایل صوتی دیوان فارسی شمارهٔ ۳۵
صوتی یافت نشد!تصاویر

کامنت ها