شاه نعمت‌الله ولی:نعمت الله جان به جانان داد و رفت بر در میخانه مست افتاد و رفت
❈۱❈
نعمت الله جان به جانان داد و رفت
بر در میخانه مست افتاد و رفت
آفتابش از قمر بسته نقاب
آن نقاب از روی خود بگشاد و رفت
❈۲❈
بود استادی به شاگردان بسی
کرد شاگردان همه استاد و رفت
در خرابات مغان مست و خراب
سر به پای خم می بنهاد و رفت
❈۳❈
او خلیفه بود در بغداد تن
رخت را بربست از بغداد و رفت
عارفانه در جهان صد سال بود
نی چو غافل داد جان بر باد و رفت
❈۴❈
سید ما بود ظاهر شد نهان
بندگان را جمله کرد آزاد و رفت
کامنت ها