شاه نعمت‌الله ولی:یا حبیبی و قرة العینی انا عینک و عینک عینی
❈۱❈
یا حبیبی و قرة العینی
انا عینک و عینک عینی
به حقیقت یکی بود بی شک
در ظهور این دوئی نمود آن یک
❈۲❈
احولست آنکه یک دو می بیند
چون دو بیند یگانه ننشیند
صوت صادق بود صدا کاذب
راز صادق مگوی با کاذب
❈۳❈
صفت و ذات واحدش خوانند
بی صفت ذات را احد دانند
به صفت ذات او توان دانست
هر که دانست آنچنان دانست
❈۴❈
آنکه دانیم ذات موصوفست
حضرت اوست آنکه مکشوفست
گنج و نا گنج نزد او گنجد
گنج او در دلم نکو گنجد
❈۵❈
عاشقانی که عین یکدگرند
عین خود را به عین خود نگرند
کامنت ها