شهریار:ز دریچه های چشمم نظری به ماه داری چه بلند بختی ای دل که به دوست راه داری

به یکی لطیفه گفتی ببرم هزار دل رانه چنان لطیف باشد که دلی نگاه داری..سعدی

نفس علیــــل  پیــــــــران تب لازم آورد ، هـــان تـــو چه لازم این جـــــوانی به تبی تبـــــاه داری تــو که چون منیـــژه گیســــو بودت کمنــد رستم ز چــــه ماه من چو بیــــژن خود اسیر چاه داری تو به هر گـــدا میامیـ-ز و شکــوه حسن مشکن که لیاقت تشــــــرف به حضــــور شــــــاه داری بــرو و به دلبــــــری کو ملکه ست در وجــاهت بگــــــــذر که مــــــاه رویش به محـاق آه داری دگران به نرد عشقت هوای بوسه تازند                                                تو چرا هوای بازی سر دل بخواه داری به ســــر تو شهریارا  گــــذرد قیامت و باز چـــه قیامت است حــــالی که تــــو گاه گاه داری