شهریار:دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت جان مژده داده‌ام که چو جان در بر آرمت
❈۱❈
دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت
جان مژده داده‌ام که چو جان در بر آرمت
تا شویمت از آن گل عارض غبار راه
ابری شدم ز شوق که اشکی ببارمت
❈۲❈
عمری دلم به سینه فشردی در انتظار
تا درکشم به سینه و در بر فشارمت
این سان که دارمت چو لئیمان نهان ز خلق
ترسم بمیرم و به رقیبان گذارمت
❈۳❈
داغ فراق بین که طرب‌نامه وصال
ای لاله‌رخ به خون جگر می‌نگارمت
چند است نرخ بوسه به شهر شما که من
عمری است کز دو دیده گهر می‌شمارمت
❈۴❈
دستی که در فراق تو می‌کوفتم به سر
باور نداشتم که به گردن درآرمت
ای غم که حق صحبت دیرینه داشتی
باری چو می‌روی به خدا می‌سپارمت
❈۵❈
روزی که رفتی از بر بالین شهریار
گفتم که ناله‌ای کنم و بر سر آرمت
کامنت ها