شهریار:امشب از دولت می دفع ملالی کردیم این هم از عمر شبی بود که حالی کردیم

ظاهرا فی البداهه استاد در مجلسی این اشعار را می سراید دختری به پیش استاد می اید و میگوید واقعا این ابیات را الان سروده اید یا در خانه اماده کرده بودید که استاد میگوید اسمت چیست دخر پاسخ میدهد غزال و استاد بیت اخر را می سراید

قطعا بیت آخر اشتباه نوشته شده است و از نظر معنی باید چنین باشد :شهریار غزلم خواند (خوانده) غزالی وحشی (رعنا)بد نشد با غزلی صید غزالی کردیمکلمه ندای "شهریارا" که در اینجا تخلص شاعر هم هست باید به "شهریار" تبدیل شود تا عبارت "شهریار غزلم" با معنی درست در مصرع اول در جای خود قرار گیرد.

با سلام و عرض ارادت : پیشنهاد میکنم که سر گروه محترم تاریخ ما به چاپ های قدیمی توجه داشته باشند که یکی از دوستان بخوبی توضبیح دادند که یک بیت در اینجا آورده نشده همان ( نمیم از رخ بنمود ، الی آخر ) و نیز بیت آخر نیز شهریار صحیح می باشد .

شان نزول این شعر : استاد در رستورانی شیفته دخنری که با صورتی سفید و موهایی که نصف صورتش را چون هلال ماه گرفته است و مشغول پذیرایی بودند می شوند و این غزل را می سرایند . بیت آخر هم در جواب همان دختر که گفتند : شهریار ، تو واقعا سلطان غزل هستی ، سروده شده است

من فکر میکنم غزل شماره 94 (غزل و غزال)علافه بر اشتباهات در اشعار نوشته شده ،تعدادی از ابیات نیز از قلم افتاده است که از آن جمله می توان بیت زیر را ذکر کرد:نیمی از رخ بنمود و خمی از ابروئیوسط ماه تماشای هلالی (حلالی) کردیم.و بیت زیر نیز به اشتباه آورده شده است:شهریار غزلم خواند غزالی وحشی بد نشد با غزلی صید غزالی کردیم

با درود و احترام استاد شهریار در مجلسی که عوام از ایشان دعوت کرده بودند حضور یافتند و به اصرار جمع مجبور شدند که شعری بداهه بسرایند شعر فوق که با غلط های بسیار زیاد درج شده است همان شعر مذکور میباشد. اما نکته حائز اهمیت در این باره آن است که بعد از اتمام شعر دختری زیبا روی جلو امده به استاد گفتند من شعر شمارا شنیدم وبسیار لذت بردم اما فکر نمیکنم بداهه بوده باشد یحتمل شما از قبل آماده کرده بودید استاد به ایشان گفتن نام شما چیست دختر گفت نامم غزالاست و شیفته اشعارتان هستم .استاد بدون درگ فرمودند شهریارا غزلت خوانده غزالی زیبا (رعنا)بد نشد با غزلی صید غزالی کردیم .