شاطرعباس صبوحی:توئی در ملک جان، جان و چه جانی؟ جان مهرویان تو سروی و قدت محشر، چه محشر؟ محشر دوران

این شعر رو به این صورت دیدم:تویی در ملک جان خسرو، چه خسرو؟ خسرو خوبانبود سرو قدت فتنه، چه فتنه؟ فتنه دورانجمالت مجمعی باشد، چه مجمع؟ مجمع خوبیچه خوبی؟ خوبی یوسف، چه یوسف؟ یوسف کنعانبود چشمت یکی جادو، چه جادو؟ جادوی کافرچه کافر؟ کافر رهزن، چه رهزن؟ رهزن ایماندهان تو بود غنجه، چه غنچه؟ غنچه دلکشچه دلکش؟ دلکش خرم، چه خرم؟ خرم خندانچه جانسوز است این آتش، چه آتش؟ آتش محنتچه محنت؟ محنت دوری، چه دوری؟ دوری جانانسر کویت بود کعبه، چه کعبه؟ کعبه مردمچه مردم؟ مردم دیده، چه دیده؟ دیده گریانصبوحی تا شدت بنده، چه بنده؟ بنده بی دلچه بی دل؟ بی دل عاشق، چه عاشق؟ عاشق حیران