شیوا فرازمند:آخرین خط این مسیر _کلمه به کلمه_
❈۱❈
آخرین خط این مسیر
_کلمه به کلمه_
دردی‌ست که جاری می‌شود
بر گونه‌های زندگی
❈۲❈
آن‌طور که
گالش‌های سیاه کوچک
روی گِل‌گرفتگی جاده
می‌رقصند
❈۳❈
و مردی
غرق در خیالِ زمین
به قاطعیتِ زمستان می‌اندیشد
و من
❈۴❈
به شعله‌های آبیِ سرکش
که تا چشم‌های تو بالا رفت
و گالن نفتی
که قرار بود گرمای زمستان باشد...
کامنت ها