شیوا فرازمند:آدم خوشبختی‌ام که از اتوبوس‌های سرگردان
❈۱❈
آدم خوشبختی‌ام
که از اتوبوس‌های سرگردان
ـ آویزان ـ
پا به جهان گذاشته‌ام
❈۲❈
برای اثبات هویتم
فریاد می‌کشم
روزگارم را...
«ملاقات‌ممنوع»
❈۳❈
حالم را جا آورده
هرچه هست
میله‌هایی تاب نخورده
که ادراکم را به پیشانی برج‌ها
❈۴❈
دستبند زده‌است
توطئه
طناب کلفتی‌ست
که آویزانم می‌کند.
کامنت ها