سیاوش کسرایی: یک پاره آسمان را با دامن چمن در هم سرشته اند
❈۱❈
یک پاره آسمان را با دامن چمن
در هم سرشته اند
در این خمید شب زده آن طرفه ساحران
آواز و نغمه را
❈۲❈
با نور رشته اند
در قالب دریچه رویای کودکان
یک خشت هشته اند
آن گاه
❈۳❈
بذر گیاه جادو
بر خشت کشته اند
گنبد نهاده اند
گلدسته بسته اند
❈۴❈
ژولیده باغهای شگرف آفریده اند
با رقص رنگها
در شاخ و برگها
چه شعرها به دود دعا برنوشته اند
❈۵❈
کامنت ها