وحیدالزمان قزوینی:بزّازانش حریر خویند ماننده ی نافه مُشک بویند
❈۱❈
بزّازانش حریر خویند
ماننده ی نافه مُشک بویند
از حسن، جمالشان بهار است
دکّان ز متاع، لاله زار است
❈۲❈
بنموده به چشم شوق بلبل
هر تَنگِ متاع، غنچه ی گل
بر روی هم آن متاع الوان
چون قوس قزح عیان ز دکّان
❈۳❈
تیر گز شان کمان ندیده
صد بیدل را به خون کشیده
از ما چو نسیه دل خریدند
خط ها بر گزه از آن کشیدند
❈۴❈
انگشت گزیده از فسوس است
یا مفرده ی حساب بوس است
کامنت ها