وحیدالزمان قزوینی:ضرّابی را عیار پاکست از من دل اگر خَرَد چه باکست
❈۱❈
ضرّابی را عیار پاکست
از من دل اگر خَرَد چه باکست
وصلش که بود مراد دیده
دارد صد راه چون حدیده
❈۲❈
زین ره که بود به دیده چون دام
نتوان رفتن مگر به اندام
با غیر همیشه یار یار است
این نقره ی خام شاخ دار است
❈۳❈
عاشق، سر کوی سکّه بیند
تا نقش کس دگر نشیند
کامنت ها