وحشی بافقی:سلاسل ساز این فرخنده تحریر کشد زینگونه مطلب را به زنجیر
❈۱❈
سلاسل ساز این فرخنده تحریر
کشد زینگونه مطلب را به زنجیر
که ناظر داشت در کشتی نشیمن
ز ابر دیده دریا کرد دامن
❈۲❈
شدی هر روز افزون شوق یارش
که آخر با جنون افتاد کارش
گریبان میدرید و آه میزد
ز آه آتش به مهر و ماه میزد
❈۳❈
چو آتش یافتی بیتاب خود را
دویدی کافکند در آب خود را
چو همراهان ازو این حال دیدند
در آن کشتی به زنجیرش کشیدند
❈۴❈
به زنجیر جنون چون گشت پا بست
سری بر زانوی اندوه بنشست
چو آیین جنونش برد از کار
به زنجیر از جنون آمد به گفتار
❈۵❈
که ای چون زلف خوبان دلارا
اسیر حلقههایت اهل سودا
بسی منت بگردن از تو دارم
که یادم میدهی از زلف یارم
❈۶❈
منم در راه تو از پا فتاده
به طوق خدمتت گردن نهاده
تویی سر رشتهٔ هر عیش و شادی
عجب نیکو به پای من فتادی
❈۷❈
هم آوازی کنی از روی یاری
مرا شبها به کنج بیقراری
ز قید عقل از یمن تو رستم
عجب سررشته ای دادی به دستم
❈۸❈
نزد مار غمی برسینهات نیش
چرا پیچی بسان مار برخویش
مرا بر سینه روزنها از آنست
که جسم ناوک غم را نشانست
❈۹❈
ترا در سینه این سوراخها چیست
وجودت زخمدار ناوک کیست
مرا چشمیست زان هر دم به راهی
که دارم انتظار وصل ماهی
❈۱۰❈
نمیدانم تو باری در چه کاری
که بر ره حلقههای دیده داری
درین زندان نهای دیوانه چون من
بگو کز چیست این طوقت به گردن
❈۱۱❈
نه طوق است این رکاب رخش خواریست
گریبان لباس بیقراریست
لب چاه مصیبت را نشانیست
برای حرف نومیدی دهانیست
❈۱۲❈
فغان کاین طوق پامال غمم ساخت
عجب کاری مرا در گردن انداخت
منم زین طوق چون قمری فغان ساز
به یاد قدت ای سرو سرافراز
❈۱۳❈
بیا ای کاکلت زنجیر سودا
که زنجیر غمم انداخت از پا
به زنجیر غمم پامال مگذار
بیا وز پایم این زنجیر بردار
❈۱۴❈
ز هجر آن خم زلف گره گیر
ندارم دستگیری غیر زنجیر
به کنج بیکسی اینگونه دربند
به کارم سد گرده زنجیر مانند
❈۱۵❈
چو زنجیرم بود گر سد دهن بیش
بیان نتوان نمودن یک غم خویش
به غیر از کنج غم جایی ندارم
بجز زنجیر همپایی ندارم
❈۱۶❈
مرا کاین است همپا چون نیفتم
ز اشک خویش چون در خون نیفتم
ز دل برمیکشید آه از سردرد
چنین تا بر کنار نیل جا کرد
کامنت ها