گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

حافظ:به من سلام فرستاد دوستی امروز که ای نتیجهٔ کلکت سواد بینایی

❈۱❈
به من سلام فرستاد دوستی امروز که ای نتیجهٔ کلکت سواد بینایی
پس از دو سال که بختت به خانه باز آورد چرا ز خانهٔ خواجه به در نمی‌آیی
❈۲❈
جواب دادم و گفتم بدار معذورم که این طریقه نه خودکامیست و خودرایی
وکیل قاضی‌ام اندر گذر کمین کرده‌ست به کف قبالهٔ دعوی چو مار شیدایی
❈۳❈
که گر برون نهم از آستان خواجه قدم بگیردم سوی زندان برد به رسوایی
جناب خواجه حصار من است گر اینجا کسی نفس زند از حجت تقاضایی
❈۴❈
به عون قوت بازوی بندگان وزیر به سیلی‌اش بشکافم دماغ سودایی
همیشه باد جهانش به کام وز سر صدق کمر به بندگی‌اش بسته چرخ مینایی

فایل صوتی قطعات قطعه شمارهٔ ۲۹

تصاویر

کامنت ها

امین کیخا
2013-05-05T01:54:59
بین دوستی و دشمنی مرحله ای است به نام نادوستی و ان عدم علاقه است شوربختانه کاربری ندارد امروز نادوستی
امین کیخا
2013-05-05T02:19:07
بی سواد می شود نادبیر
امین کیخا
2013-05-11T01:50:38
شیدا در لغت فرس اسدی امده است اما گویی أکدی است ونام عفریتی بوده است به زبان عبری هم ( شد) همین جن معنی میدهد پس شیدا یعنی دیوانه است که همان دیو زده است ویا مجنون که جن زده است
رند عالم سوز ...!
2017-05-25T13:02:40
از بدیهی ترین سروده های جناب حافظ در جوانی است، که بشدت ابیات موقوف المعانی ان متاثر از جناب سعدی می باشد، و حال و هوای غزل و سعی جنابشان در بکار بردن الفاظ نسبتا ثقیل باعث شده طراوت کافی را نداشته باشد، هر چند که حافظ بعدها در عوالم پیری غوغا میکند در غزل...
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳
2022-08-15T02:18:41.2863045
ظاهرا مربوط به بازگشت از سفر یزد باشد این مصرع دلالت بر این امر دارد پس از دو سال که بختت به خانه بازآورد بنابراین نمی تواند مربوط به دوره جوانی رند شیرین کار شیراز باشد و احتمالا حدود 50 سال سن داشته است
reza rokoee
2023-05-23T22:29:37.4810124
با درود جناب محمد پروین گنابادی در یکی از جستارهای اش "مار شیدایی" را خطا دانسته و می نویسد که بایسته است تا آن را مار شیبایی یا شیوایی خواند. رضا رکویی گزینه مقاله ها سال 2536 صفحه 119-121