حافظ:صبح دولت می‌دمد کو جام همچون آفتاب فرصتی زین به کجا باشد بده جام شراب

با سلام و سپاس از زحمات شما لطفاً این غزل را به بخش غزلهای بی‌گمان و اصلی حافظ ببرید چون قطعاً از حافظ است و مشکل این بوده که از ابتدا در تصحیح قزوینی-غنی نیامده اس. در 29 نسخه از نسخ قرن نهم هجری قرن نهم آمده از جمله نسخ مورخ 801، 813، 822، 824، 825، 817-838، 834، 839 و 843

وقت کشتن شاه دین گفتا به ساقی بی حجابفرصتی زین به کجا یابم بده جام شرابمی ز مینای بلا جام شهادت پر از گلموسم عیش است و می در ساغر و عهد شبابشام هجران طی شد اندر کربلا بر تشنگانصبح دولت می دمد کو جام همچون آفتابدر بهشت قرب خود بهرمشام کشتگاندر ضمیر برگ گل خوش می کند پنهان گلابهر که اندر قتلگاه عشق او شد کشته دیدغمزه ساقی چو چشم می پرستان مست خواب

منبع این غزل:پیوند به وبگاه بیرونی

نسخۀ دیوان غزلیات حافظ به خط ابراهیم بوذری چاپ اقبال سال 71 بین بیت 2 و 3 این بیت:خلوت خاص است و جای امن و نزهتگاه انساین که می‏بینم به بیداریست یا رب یا به خواب؟و پیش از بیت مقطع این بیت را:شاه عالم بخش در دور طرب ایهام‏گوحافظ شیرین‏کلام بذله‏گو حاضر جواباضافه دارد.

مشاطه = آرایشگرحُسن طرب = شادیمی پرستان = می خوارانخیال = فکر لطف = احسانلعل مذاب = می معنی بیت 4: طبیعت چالاک که درترتیب و تزیین مانند آرایشگر است ، درباره کیفیت های عجیب و حالات غریب می فکری کرد و دید که حالات مذکور درگلاب نیست پس گلاب را در برگ گل نهان کرد به حدی که تا آتش به گل نرسد قطره ای گلاب پس نمی دهد.معنی بیت 5: شاهد و مطرب کف می زنند و مستان می رقصند و نازو عشوه ساقی هم از چشم باده نوشان خواب ربوده است.معنی بیت 6: اگر آن ماه ، مشتریِ اشعار حافظ گردد، شعر حافظ درهرمجلس خوانده می شود ، آنقدرپرشور که گویی به گوش زهره آواز موسیقی و شعر می رسد.

قیامت خواهد آمد کجاست فهم قرآن،و یا مهدی خواهد آمد کجا یابم فهم قرآنزندگی برگشت پذیر نیست فرست زندگی را دگر به ما نمی دهنداکنون که سالم هستم عاشق علی و آلشوقت نماز و نیایش و شکر و طلب عفو است چراکه آل طاهرین را همه می شناسند مثل جوانی دوبارهبیت آخر : تا امام زمان موضوع ابیات حافط گشت آنهم بدون زحمتاز خوشحالی بر همه عالم صدایم رات خواهم رساند

هر چند جایی که بزرگان سخن می گویند بهتر است مانند منی خاموش باشد ولی اگر نگاه مان را بنویسیم شاید کمی از واقعیت در ان باشدمی فرماید از اثر خیال لطیف می بر نهاد ادم شاعر که در نازکی به برگ گل می ماند به نهان گلاب درست می شودیعنی پنهان قید است و پنهان کردن یعنی به پنهانی ساختنطبع را هم که درون شاعر مانند ادمی دیگر انگاشته است یعنی اورا اراینده ای دانسته که درون شاعر زیر اثر می شعری چون گلاب می اراید می دانم که نمی باید پیش بزرگان ترجمه کنم کار من همان معنی واژه است

کاش حسین جان معنی انرا به نگاه خودت می نوشتی ، درود بر تو باد

دوستان فرهیخته تاریخ ما در مورد این غزل دو نکته قابل توجه است اول این که این غزل در دیوان علامه قزوینی و دکتر غنی نیست ولی دارای شیوایی غزلیات و سبک حافظ است از طرفی بیت مقطع دلیل دیگری بر این ادعاستدوم این که بیت: از خیال لطف می مشاطهٔ چالاک طبعدر ضمیر برگ گل خوش می‌کند پنهان گلاباگر خیال لطف می را حذف کنیم مفهوم شعر روشن تر است ولی خیال لطف می معنی را پیچیده میکند و به سادگی نمیتوان معنی کردبا تمام ارادت واحترام بی حدی که برای دکتر جلالیان قایلم ولی معنای او نیز مرا قانع نکرد جهت استحضارسروران شرح دکتر جلالیان عبارتند:چه نیکو آرایشگر زبردست طبیعت، به منظور نرمی و گرمی و جاذبه هر چه بیشترِ شراب، گلاب را در برگ گل پنهان نموده نگاه می دارد

در مقالهٔ «در حاشیهٔ دیوان حافظ خرمشاهی و جاوید» به قلم «رضا ضیاء» منتشره در مجلهٔ «آیینهٔ پژوهش سال 28م شمارهٔ 3م، مرداد و شهریور 96» قابل دریافت از این نشانی صفحهٔ 89 بخش «عدم ذکر غزلهایی که در نسخ شش‌گانهٔ مشورتی هست و در قزوینی نیست» این غزل از غزلیات مسلم حافظ دانسته شده.