حافظ:من ار زآن که گردم به مستی هلاک به آیین مستان بریدم به خاک
❈۱❈
من ار زآن که گردم به مستی هلاک
به آیین مستان بریدم به خاک
به تابوتی از چوب تاکم کنید
به راه خرابات خاکم کنید
❈۲❈
به آب خرابات غسلم دهید
پس آنگاه بر دوش مستم نهید
مریزید بر گور من جز شراب
میارید در ماتمم جز رباب
❈۳❈
ولیکن به شرطی که در مرگ من
بنالد به جز مطرب و چنگ زن
تو خود حافظا سر ز مستی متاب
که سلطان نخواهد خراج از خراب
این شعر در کتاب سفینهٔ حافظ به سعی و اهتمام سرتیپ مسعود جنتی عطایی در زمرهٔ ساقینامههای منتسب به حافظ آمده است. هر چند لحن و زبان شعر نشان میدهد که این شعر به احتمال بالا از حافظ نیست.
کامنت ها