حافظ:گفتم که لبت، گفت لبم آب حیات گفتم دهنت، گفت زهی حب نبات

به نظر من این شعر را باید چنین نوشت:گفتم که لبت ؟ گفت لبم آب حیاتگفتم دهنت ؟ گفت زهی حب نباتگفتم سخن تو ؟ گفت حافظ گفتاشادی همه لطیفه گویان صلوات

شعر زیباییست،واقعا آدم رابه وجد می آورد

سلام ببخشید فکر کنم که شعر این طوری باشه:گفتم سخن تو گفت حافظ گفتاشادی روح همه لطیفه گویان صلوات

یحتمل این شعر از حضرت مولانا هست

شما دو تا برادرید این قدر با هم صمیمی هستید

این شعر از آن من است .شعر دزدی ممنوع؟":؟:"؟

از شعرهای لطیف حافظ حظ می برم.گویی ما را به جرعه آب گوارایی مهمان می کند که زلال است و رفع تشنه گی می کند.با این که در شعرهایش از اصطلاحاتی استفاده می کند که ممکن است باعث سو تفاهم شود.ولی مخاطب با خواندن شعر بیشتر از این که دچار هیجانات شود احساس سبکی می کند و شیرینی کلام حافظ را بر جان خویش می نشاند.از لب و دهان حافظ سخنانی چون آب حیات بیرون می آید که به شیرینی نبات است.پس بر این بنده ی عزیز خدا صلوات.

چطور قابل تصور است که حفاظ مثل رانندگان مینی بوس در دوران ما بنویسدشادی فلانی صلوات

گفتم سخن تو گفت حافظ !.. گفتا:'"شادی همه لطیفه گویان صلوات"

درود بر تاریخ ما .. ایا این رباعیات به طور قطع منتسب به حضرت حافظ میباشند یا در آن ها شکی هست ؟

من سواد اشعار حافظ را ندارم. درک من از بیت آخر اینست که: سخن تو چیست؟ سخن من همان سخنی است که حافظ گفته(گفت حافظ گفتا). پس شاد باشی که داری لطیفه می‌گویی. اگر این رباعی مال حافظ باشد در واقع ایشان به خود کنایه می‌زند. اگر اشتباه میکنم سپاسگزارم که مرا تصحیح کنید.

سلام فکر میکنم بیت دوم اینطور خوانده میشه: گفتم سخن تو گفت حافظ؛ گفتا یعنی حافظ همان سخنان تورا میگوید. طرف هم بهش گفته که جوک نگو حافظ.