علت تفاوت دار بودن عطرهای زنانه مردانه

انسان به‌طور ذاتی به زیبایی و مسائل خوشایند، علاقه دارد. در این میان بوی خوش و خوش‌بو بودن برای انسان از دوران کهن تاریخی دارای اهمیت بوده و به‌نوعی نشان‌دهنده آداب‌دانی و فرهنگ افراد است.

در قرون اخیر این موضوع نمود بیشتری یافته و اگر در زمان‌های گذشته، تنها افراد ثروتمند و خاص توانائی استفاده از عطر و مواد خوشبو داشتند، امروزه به لطف تولید صنعتی انواع عطر و ادوکلن، همه مردم می‌توانند به سلیقه خود از بوی خوش لذت برده و خود را به این بو آغشته کنند.

به طور عمده صنعت عطرسازی تطابق‌های فرهنگی را برای تولید عطر درنظر می گیرد؛ معمولا از رایحه‌های گل دار و بوهای میوه‌ای در ساخت عطرهای زنانه استفاده می‌شود درحالیکه برای تولید عطرهای مردانه از بو و اسانس‌های تند و مشک‌دار استفاده می‌شود. اما این رویه از کجا شروع شده است؟ برای بوی عطرهای “زنانه” یک احتمال وجود دارد و آن این است که را با گلها از دوران باستان به عنوان استعاره برای باروری خانم‌ها مورد استفاده بوده است. درحالیکه ارتباط میان مردان و رایحه‌های مشک‌دار برگرفته از این واقعیت است که بوی بدن مردان، معمولا مشکبارتر از خانم‌ها است.

با این همه هویت جنسیتی یک رایحه و بوی عطر اغلب آنقدر واضح نیست. یک مطالعه کوچک در دانشگاه استکهلم در این خصوص انجام شده،  که داوطلبان در حال بوییدن عطرهای مختلف تجاری در یک بطری ساده  شدند تا مردانه یا زنانه بودن آنها را دسته بندی کنند. به استثنای رایحه های گل و گیاهان رایج، رتبه بندی آنها ارتباط کمی با دسته بندی های جنسیتی تجاری نشان داد.