خصوصیات شگفت انگیز موش صحرایی

تامین آب برای انسان ها یک لازمه حیاتی می باشد اما برخی از حیوانات می باشند که تحملشان در نخوردن آب بالا می باشد . حال ببینیم که آن جانور کدامند.

۱ – اگر چه گونه های بسیار مختلف از موش وجود دارد، اما یکی از انواع بسیار مشهور آن موش قهوه ای یا نروژی است. به احتمال زیاد منشاء این موجود چین بوده است که بزرگترین نمونه آن می تواند حدود ۱ کیلو به بالا وزن داشته باشد. این موشها مانند طاعون تقریبا در همه جای جهان با جمعیتی از چند صد هزار تا چند صد میلیون به جز مناطقی از قطب شمال و جنوب وجود دارند.

۲ – موش سیاه و بدریخت مناطق استوایی را که بعضی ها آنرا به انواع دیگر آن ترجیح میدهند زمانی گونه غالب در اروپا بود. این موش همانا ناقل طاعون سیاه بود. ککی که بر روی بدن این موشها زندگی می کرد، عامل انتقال آفات باکتری های یرسینیا به میلیون ها نفر از قربانیان بی خبر طاعون بود ه است. موش های سیاه و سفید کوهنوردان بسیار عالی هستند و ثابت کرده اند که به زهر بسیاری از گونه های حیوانات زهر دار سراسر جهان واکسینه هستند. آنها به خصوص در نیوزیلند بسیار زیاد هستند. آنها برخلاف همتایان قهوه ای خود آنها تمایل دارند سریع به مانند یک انفجار جمعیت خود را بزرگ و بزرگتر کنند.

۳ – این تقریبا غیر ممکن است که به طور کامل خانه شما ضد موش ساخته شده باشد. آنها می توانند به راحتی از طریق هر دهانه کوچکی به قطر یک چهارم بدنشان وارد محیط شوند. با توجه به مقیاسه های انجام شده سختی دندان موش سخت تر از آهن یا فولاد است و و می تواند به راحتی قادر هر چیزی را گاز بگیرد. هنگامی که آنها به خانه حمله میکنند، گرفتن آنها بسیار دشوار است چون موش باهوش است. تله های موش که غالبا به عنوان سلاح برای مقابله با موشها ساخته شده اند برای حیوانات خانگی و بچه ها خطرناک هستند و به همین علت آنها هنوز هم جولان میدهند.

موش

۴ – توکسو پلاسما گوندی انگل تک یاخته ای که به طور کامل در چرخه عمر یک گربه و در بدن این موجود وجود دارد. گربه ها با استفاده از این انگل به باروری و ادامه نسل میرسند. اما همین انگل اگر درون بدن یک میزبان موذی مانند موش که آلوده هم هست وارد شود تغییرات عجیب و غریبی در مغز حیوان به وجود میاورد و در نهایت منجر به مرگ آن میشود. توکسوپلاسموز در بدن ۱/۳ از جمعیت جهان وجود دارد. بعضا کشنده و خطرناک است. به خصوص برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و زنان باردار. توکسوپلاسموز به بسیاری از بیماری های دیگر، از جمله اسکیزوفرنی ارتباط دارد.

۵ – اما گسترش موش ها در سراسر جهان به طور کامل شامل انواع خوش شانسی های محیطی است. آنها می توانند خودشان را بدون مشکل زیادی با محیط های مختلف منطبق کنند. موش می تواند مانند یک شتر بی آبی را تحمل کند. بدن بسیار مقاومی در برابر سقوط از ارتفاع دارند. آنها می توانند مقدار زیادی در برابر اشعه های مختلف دوام بیاورند. زنده ماندن و شنا کردن در طول نیم مایل از دیگر توانایی های این موجود عجیب است. در طول نسل ها، آنها نسبت به سموم مختلف مصونیت خاصی بدست آورده اند.

۶ – در حالی که برخی گربه های خانگی ممکن است تا حد زیادی توانایی شکار موش را از دست داده باشند، هنوز هم بسیاری از موجودات دیگر وجود دارند که موش به عنوان یک جزء اصلی از رژیم غذایی آنها به حساب میاید. جغدها و بازها، مارها، اعضای خانواده راسو و بسیاری از شکارچیان بزرگ عاشق خوردن موش هستند. بعضی از نژاد های سگ نیز در شکار کردن موشها تبحر خاصی دارند. حتی انسانها هم در بعضی نقاط جهان مانند آفریقا و آسیای جنوب شرقی موش را به عنوان یک غذای لذیذ نوش جان میکنند. در حالی که ممکن است در بعضی از نقاط هند این موجود مورد پرستش قرار بگیرد در جای دیگری به عنوان غذا مصرف میشود.

۷ – بسیاری از کشفیات دنیای پزشکی بر اساس آزمایش هایی است که بر روی این موجودات کوچک انجام میگیرد. با دستکاری ژنتیکی در بعضی از نژادهای مختلف آنها را برای استفاده در شناخت داروها و مراحل درمان بیماری هایی مانند دیابت و البته مشکلات ناشی از چاقی و … استفاده میکنند. به تازگی از موش در مهندسی ژنتیک برای ساخت بافت، پوست و غضروف استفاده شده است که این بحث بسیار جنجال برانگیز شده است.

۸ – برای کسانی که از جوندگان میترسند، موش صحرایی های گامبیا مظهری از رعب و وحشت مطلق خواهد بود. شباهت ظاهری این موش به موش صحرایی نروژ شاید اشتباه برانگیز باشد اما ، نسخه گامبیایی این حیوان میتواند تا۷ کیلو گرم رشد کند. در آفریقا بومی این سرزمین، موش را به عنوان گوشت بیشه زار میخورند اما ماهیت هوشمند و سربزیر این حیوان منجر شده است تا برای شناسایی مین های زمینی مورد استفاده قرار گیرد. با وجود ظاهر نامطلوب آن، موش صحرایی غول پیکر در واقع کاملا دوستانه است و مواردی میتواند به عنوان یک حیوان خانگی عجیب و غریب مورد استفاده قرار گیرد.

۹ – یک جفت موش می تواند در ۵ زایمان ۷-۱۵ نوزاد در یک سال بدنیا بیاورد و همین نوزادان در حدود ۵ هفته ای که باشند خودشان بارور می شوند. در یک محیط خلاء ، یک جفت موش از لحاظ نظری می توانند صدها هزار و یا شاید میلیون ها فرزندان در یک سال تولید کنند. باید خدارا شکر کرد که در شرایط عادی میزان مرگ و میر نوزادان موشها حدود ۹۵ درصد در ابتدای دوران زندیگیشان است.

۱۰ – اما دهمین موضوع جالب درباره موشها اتفاقی است تحت عنوان موش پادشاه که شاید یک اتفاق عجیب و غریب باشد. در جایی موش های بسیاری از دم به هم میچسبند و در نهایت دمهای آنها به هم تنیده میشود. چند نمونه از این اتفاق در قرون وسطی یافت شده است گرچه اشکالات و شبهات زیادی در این مورد وجود دارد. بزرگترین پادشاه موش شناخته شده، یک خوشه متشکل از ۳۲ سر موش سیاه صحرایی مومیایی شده در یک شومینه میلر در Buchheim، آلمان به سال ۱۸۲۸ که می توان آن را بر روی صفحه نمایش در موزه Mauritianum در Altenburg، آلمان دید. از لحاظ تاریخی، موش پادشاه به عنوان یک فال وحشتناک در ارتباط با مرگ و بیماری دیده میشود.

منبع: shegeftiha.com – بیوته