چه قومی اولین بار به فکر الفبا افتاد؟

اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس‌ و شماره تماس‌ها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.

حرف های الفبا علائم صوتی هستند. الفبای انگلیسی از الفبای رومی گرفته شده که ۲۵۰۰ سال از پیدایش آن می گذرد. حروف بزرگ در زبان انگلیسی عیناً همان حروفی است که در سنگ نبشته های رومی در سه قرن پیش از میلاد حک گردیده بود.
پیش از اختراع الفبا، بشر برای ثبت وقایع یا رساندن مطالب خود از کشیدن تصویر استفاده می کرد و مثلاً با تصویر چند بز کوهی این معنا را می فهماند که: «این جا نخجیرگاه خوبی است».
تصویر نگاری که خود نوعی نوشتن بود به وسیله ی بابلیان، مصریان و چینی ها بسیار گسترش و تکامی یافت. پس از مدتی تصویر نگاری دستخوش تغییر شد. یعنی به جای آن که تصویر یا شکل دلالت بر همان چیزی بکند که شکل از آن اوست، دلالت بر معنایی می نمود که با آن شکل رابطه ای داشت. مثلاً شکل پا را می کشیدند و از آن معنای راه رفتن را منظور می داشتند. این مرحله از نگارش «تصویرنگاری» نام دارد. اشکال این گونه نگارش آن بود که یک پیام را افراد مختلف به راه های گوناگونی تعبیر می کردند و این عمل مردم را در تصویر خوانی، بسیار سرگردان می نمود. از این رو، این شیوه نیز رفته رفته تغییر یافت. یعنی کم کم علایمی درست شد که نشان دهنده ی ترکیب صداها بود. مثلاً اگر به بازو “با” می گفتند، تصویر بازو دلالت بر هر چیزی می کرد که در تلفظش صدای “با” وجود داشت. مانند: بابل. این مرحله را می توان مرحله ی «هجا نگاری» نام نهاد.
بابلیان و مصریان و چینی ها بیش از این مرحله دیگر پیشرفتی نکردند. مصریان در میان تصویرهای خود بیست و چهار علامت نیز گنجاندند که کار حروف بی صدا را می کردند. اما آن ها نمی دانستند که این اختراعشان دارای چه ارزش مهمی بود.
حدود ۳۵۰۰ سال پیش مردمی که در ساحل شرقی دریای مدیترانه می زیستند گام مهمی برای رسیدن به الفبای امروزی ما برداشتند. آن ها متوجه شدند که یک علامت را می توان برای صدایی معین در همه ی موارد به کار برد. از این رو علائمی چند را درست کرده و با به کار بردن آن ها الفبا را به وجود آوردند. آنگاه عبریان و اندکب بعد فینیقیان استفاده از این الفبا را توسعه بخشیدند. فینیقیان الفبای خود را به یونان بردند. سپس رومیان نیز الفبای یونانی را پذیرفته و پس از تغییر و اضافاتی چند آن را به صورت الفبای لاتین به مردم اروپای غربی عرضه کردند.
الفبایی که امروزه انگلیسی زبان ها به کار می برند از الفبای لاتین گرفته شده است.