نامهای مختلف اَران (آر-ان در زبان کُردی و سکایی) یعنی اردان (ار-دان در زبان کُردی و فارسی)، اوتیا (به ترکی یعنی سرزمین آتش)، آلوان ( آلاو-وان، به فارسی یعنی محل آتش، آلبانیا؛ علی القاعده...
به نظر می رسد نام ایرانی کهن دیگر اران (سرزمین آتش) به صورت اردان (ار-دان یعنی محل آتش و نیز در وجه اشتقاق ارد-ان به معنی منسوب به پاکی) مأخذ این نام بوده باشد....
پیله سوار (پیل سوار)، برزند (محل کشاورزی)، بیلقان (پایتاکاران، محل واقع در کنار رود)، بردع (برزه، واقع در بلندی)، باجروان (محل دارای بازار)، شیر وان (محل دارای شیر یا شاه)، گشتاسفی (وهیشت سپی، دارای...
