ریشه نام چوک
این نام وجه اشتقاق ساده ای دارد و مرکب است از چو (چوب) و علامت نسبت پهلوی “ک” (ایک) است یعنی مرغی که منسوب است به چوب و شاخه درختان.
چه مطابق لغت نامه دهخدا: چوک . (اِ) مرغی است که خویشتن از درخت بیاویزد. (فرهنگ اسدی ). نام جانوری که خود را از شاخ درخت بیاویزد و حق حق کند تا زمانی که قطره ٔ خونی از دهان او بچکد. (جهانگیری ) (برهان ) (آنندراج ) (فرهنگ خطی ).
