معنی اسم شایان چیست؟
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید
اسم: شایان (پسر) (فارسی) (تلفظ: šāyān) (فارسی: شایان) (انگلیسی: shayan)
معنی: سزاوار، درخور، شایسته، ( اسم فاعل از شایستن )، ( به مجاز ) بسیار، فراوان، ممکن، مقدور
شایان. ( نف ) صفت فاعلی از شایستن یا شاییدن. بمعنی شاینده. لایق وسزاوار و درخور. ( برهان قاطع ). لایق و سزاوار. ( فرهنگ جهانگیری ). سزاوار. ( آنندراج ). شایسته. ( فرهنگ رشیدی ). شایسته و درخور. ( فرهنگ نظام ). شایگان و سزاوارو لایق و شایسته و مناسب و پسندیده و درخور. ( ناظم الاطباء ). اندرخورد. ازدر. درخور. زدر. فراخور. ( از شرفنامه منیری ). زیبا. ( شرفنامه منیری ) :
کسی را جز از تو نخوانند شاه
که شایان تاجی و زیبای گاه.
معنی: سزاوار، درخور، شایسته، ( اسم فاعل از شایستن )، ( به مجاز ) بسیار، فراوان، ممکن، مقدور
شایان. ( نف ) صفت فاعلی از شایستن یا شاییدن. بمعنی شاینده. لایق وسزاوار و درخور. ( برهان قاطع ). لایق و سزاوار. ( فرهنگ جهانگیری ). سزاوار. ( آنندراج ). شایسته. ( فرهنگ رشیدی ). شایسته و درخور. ( فرهنگ نظام ). شایگان و سزاوارو لایق و شایسته و مناسب و پسندیده و درخور. ( ناظم الاطباء ). اندرخورد. ازدر. درخور. زدر. فراخور. ( از شرفنامه منیری ). زیبا. ( شرفنامه منیری ) :
کسی را جز از تو نخوانند شاه
که شایان تاجی و زیبای گاه.